انصاف کجاست؟

 

یکی از مستاجران در بازار اجاره در رابطه با وضعیت فعلی قیمت‌های پیشنهادی فروش گفت: در حال حاضر خرید از بازار مسکن  فقط برای آن دسته از متقاضیانی امکان‌پذیر است که از شغل آزاد برخوردار هستند؛ اما در مقابل این دسته از متقاضیان مسکن،  کارمندان دولتی و حتی خصوصی با حقوق ناچیزی که ماهانه دریافت می‌کنند، نمی‌توانند صاحب خانه شوند. علاوه براین متقاضی دیگری در بازار مسکن که کارمند است درباره شرایط صاحب خانه شدن در بازار کنونی، تاکید کرد: بنده کارمند هستم اگر در طی ماه خرجی نکنم و همه حقوق خود را پس انداز کنم و همچنان شاغل باقی بمانم و از همه این مسائل مهم‌تر، قیمت‌های فروش در بازار مسکن تا 20 سال آینده به  همین اندازه باقی بماند به احتمال زیاد در آن زمان موفق به خرید یک واحد مسکونی 60 تا 70 متری در مناطق جنوبی تهران می‌شوم!

 

آیا به نظر مسوولان مسکن این همه اما و اگر برای خرید یک واحد مسکونی آن هم درجه 3، واقعا انصاف است؟!

آیا عدالتی وجود دارد؟

 

همچنین کارمند دیگری در این باره تصریح کرد: بنده و همسرم کارمند هستیم و حقوق دریافتی ماهانه ما در مجموع یک میلیون و 100 هزار تومان است که 400 هزار تومان برای اجاره بها پرداخت می‌کنیم و مابقی درآمدمان خرج گذران زندگی می‌شود با این تفاسیر چه کسی جرات می‌کند حتی به صاحب خانه شدن فکر کند چه برسد که اقدام به خرید کند؟

 

وی خاطر نشان کرد: اوضاع و توان مالی ما شاید تا آخر عمرهم نتواند منجر به صاحب خانه شدنمان شود.

زمان خانه‌دار شدن را محاسبه کنید؟

 

از طرف دیگر برخی از متقاضیان در بازار خرید مسکن زمان احتمالی خانه دار شدن شان را به مسوولان کنترل قیمت مسکن سپرده‌اند، چراکه آنها شرایط درآمد و سابقه کاری خود را اعلام کرده اند و منتظر پاسخ مسوولان به پرسش شان هستند.

 

برای مثال یک متقاضی به دنیای اقتصاد، می‌گوید: «بنده لیسانس حسابداری دارم و 20 سال سابقه کار در شرکت‌های خصوصی را داشته‌ام. اکنون مبلغ حقوق من حدود 700 هزار تومان است. حالا مسوولان با توجه به این اطلاعات محاسبه کنند که بنده بعد از چند سال صاحب خانه خواهم شد؟» وی تاکید کرد: ناگفته نماند که متقاضیانی همچون بنده در بازار مسکن بسیار زیادند.